พำ ๆ คือ

• ว. เสียงอย่างเสียงคนพูดหรือบ่นค่อย ๆ, พึมพำ ก็ว่า.

• พำ     ก. ปำ, คว่ำลง, คะมำลง, ปักลง.
• เสียงพึมพำแสดงความไม่พอใจหรืออื่น ๆ    การครวญคราง การโทมนัส รับน้ำหนักมากเกินไป เสียงครวญคราง เสียงลมที่คล้ายเสียงครวญคราง
• ดังพึมพำ    กระเพื่อม
• ที่พำนัก    ที่อาศัย บ้าน
• บ่นพึมพำ    บ่น งอแง พึมพำ ทำปากกระหมุบกระหมิบ
• ผู้พำนัก    ผู้อาศัย
• พำนัก    ก. พัก, อาศัยอยู่, พะพิง.
• พำพวก    (โบ) น. พวก.
• พำพึม    ว. เสียงอย่างเสียงคนพูดหรือบ่นค่อย ๆ, พึมพำ ก็ว่า.
• พำลา    น. เรียกช้างซึ่งมีลักษณะอันชั่วร้ายชนิดหนึ่ง ตำราไม่ให้เอามาใช้เป็นพาหนะ.
• พึมพำ    ก. พูดค่อย ๆ จับความไม่ได้ เช่น เขาพึมพำอยู่คนเดียว.
• พูดพึมพำ    การพูดพร่ำ การพูดอย่างเร็ว ๆ ที่ไร้สาระ พูดพร่ำ พูดอย่างรวดเร็วและไม่ชัดเจน พึมพำ
• การพึมพำ    การพูดพึมพำ
• คนที่พึมพำ    สิ่งที่ทำเสียงหึ่ง เครื่องไฟฟ้าที่ให้สัญญาณเรียก
• เสียงพึมพำ    การบ่นอุบอิบ เสียงเต้นของหัวใจที่มีลิ้นผิดปกติที่ได้ยินผ่านเครื่องฟันเสียง เสียงงึมงำ